Jakie potrzeby są źródłem naszych uczuć?

W myśl filozofii Porozumienia bez Przemocy wszelkie przejawy „komunikatów blokujących współczucie”- czyli osądy, krytyka oraz interpretowanie zachowania innych osób jest przejawem manifestacje naszych ukrytych potrzeb.

W Porozumieniu bez Przemocy ważne jest jasne i otwarte wyrażanie swoich potrzeb, gdyż bardzo aluzyjny charakter może prowadzić do mylnego odczytania komunikatu, doszukiwania się ataku lub krytyki. Taka interpretacja może doprowadzić do ataku ze strony rozmówcy i zaburzyć całą rozmowę. Dlatego też w modelu Porozumienia bez Przemocy tak dużą rolę przypisuje się potrzebom.

Jakie są potrzeby wspólne wszystkim ludziom?

Pierwszą kategorią są potrzeby fizjologiczne, związane z czynnościami niezbędnymi do przeżycia organizmu. Na tę grupę składają się sen, odpoczynek, jedzenie i picie. Kolejna grupa to potrzeba bezpieczeństwa- gwarancja, że nikt nie zagrozi naszemu życiu i zdrowiu. Nie zaspokojenie powyższych potrzeb może zagrażać życiu i zdrowiu jednostki, ale także wpływa istotnie na jakość ujawnianych uczuć podczas rozmowy.

Następną grupą potrzeb są te związane z przynależnością do jakiejś zbiorowości (grupy przyjaciół, klasy czy zespołu w pracy), a także potrzeba uznania. Do tych kategorii zalicza się: wsparcie, zaufanie, zrozumienie, empatia.

Niezaspokojenie tych potrzeb bardzo często powoduje frustrację i gniew, co przeradza się w wyrażanie komunikatów blokujących uczucia. Niestety wielu ludzi nie nauczyło się zaspokajania swoich potrzeb. Tak często jak potrzeby tych osób nie są zaspokajane zaczynają posługiwać się doskonale znanym schematem postępowania czyli poszukiwaniem winy za niezaspokojenie naszych potrzeb w zachowaniach innych osób. Takie postępowanie prowadzi zaś do konfliktu i używania języka szakala.

BD

Więcej o Porozumieniu bez Przemocy przeczytacie w zakładce "Młodzieżowo". Koniecznie tam zajrzyjcie.