Co możesz zrobić, kiedy widzisz, że innym dokuczają?

Jeśli widzisz, jak ktoś dokucza innej osobie, to oznacza, że jesteś świadkiem/obserwatorem, czyli osobą, która widziała dokuczanie. Jesteś niezwykle ważną postacią, która może powstrzymać przemoc i poprawić relacje.

W takiej sytuacji mogą towarzyszyć Ci różne emocje, np. złość, bezradność, bezsilność, lęk przed atakiem także na Ciebie.
W Twojej głowie mogą pojawiać się myśli:
• Żeby tylko mnie nie zaatakował/-a.
• To strasznie, jak on/ona może.
• Trzeba mu/jej pomóc!
• Nie zasłużył/-ła sobie na to!
• Właściwie to sam/sama jest sobie winien/winna.
• Może jej/jemu wcale to nie przeszkadza?

Pamiętaj, że żadne Twoje zachowanie nie jest obojętne. Zawsze wtedy, kiedy podejmujesz jakieś działanie lub kiedy nie robisz nic – opowiadasz się po którejś stronie. Możesz pomóc atakowanej osobie, utrudniając dokuczanie. Możesz też pomóc sprawcy, osobie, która dokucza, stawając w jej obronie lub nie reagując.

Zastanów się, po której stronie warto być? Wyobraź sobie siebie w sytuacji, kiedy ktoś Ci dokucza i nikt z klasy nie reaguje. Co czujesz...?

Nie pozwól, aby ktoś z Twoich znajomych cierpiał, aby innym było smutno.
Pomagaj swoim kolegom/koleżankom i nie pozwól im być samym!

Co możesz zrobić w sytuacji, kiedy widzisz, że innym dokuczają?

Przerwij milczenie! Powiedz jasno i wyraźnie, co widzisz i co o tym myślisz. Bądź odważny/-a, mów głośno i wyraźnie, patrz w oczy, bądź wyprostowany/-a. Możesz powiedzieć: Widziałem/-łam, jak pociągnąłeś/-ęłaś go/ją za włosy. Dlaczego to robisz? Przecież to boli! To nie jest śmieszne ani fajne. Po co to robisz?

Stań za osobą, której ktoś dokucza, a najlepiej zabierz go/ją z tego miejsca. Możesz powiedzieć:

Chodź, pójdziemy stąd razem. Pobawimy się w coś innego.
• Chcesz pójść ze mną na korytarz? Możemy w coś pograć.
• Wydaje mi się, że dziewczyny/chłopcy w tamtym rogu sali robią coś ciekawego. Dołączymy do nich?

Dodaj odwagi osobie, której ktoś dokucza. Pomóż mu/jej znaleźć pomoc. Możesz zaproponować, że pójdziecie razem do kogoś dorosłego, aby opowiedzieć o tym, co się stało. Możesz powiedzieć:

Nie jesteś sam/-a, widziałem/-łam, co się stało. Powiedzmy o tym komuś.
• Dokuczanie jest złe! Pomogę Ci: powiedzmy, że nie chcemy tego, wyjdźmy stąd.

Źródło: Materiał przygotowany przez Grete Drozdziel-Papuga z Centrum Edukacji Obywatelskiej w ramach kampanii społecznej Cartoon Network „Bądź kumplem, nie dokuczaj”.
AF

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Raport Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę

Bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży i opiekunów – wsparcie psychologiczne w sytuacji kryzysu